Όπως είπα και χθες όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Πέρασαν κιόλας 14 χρόνια από το μακρινό πλέον 2010 που ο πατέρας μου αποφάσισε να ασχοληθεί με την ομάδα του ΓΣ Χαρίλαος Τρικούπης, που τότε ήταν στη ναφθαλίνη και να με βάλει και εμένα σε μια διαδικασία να αγαπήσω αυτή την ομάδα και να τη θεωρώ ως ένα μέλος της οικογένειας μου, ως ένα παιδί μου.
Είχα τη τιμή όλα αυτά τα χρόνια να υπηρετήσω αυτή την ομάδα από όλα σχεδόν τα πόστα πάντα με την ίδια ανιδιοτέλεια, πάντα με το ίδιο μεράκι. Καταφέραμε πράγματα που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε όταν ξεκινούσε αυτή η προσπάθεια και πιστεύω θα καταλάβουμε τι έχουμε πετύχει τα επόμενα χρόνια. Το πιο σημαντικό όμως ήταν οι γνωριμίες και οι νέοι φίλοι που έκανα μέσα από τη διαδικασία αυτή.
Γνώρισα πολλούς ανθρώπους ταξίδεψα σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας και σίγουρα άξιζε το κόπο. Σίγουρα σε αρκετούς δεν έγινα αρεστός, σίγουρα με πολλούς είχα αρκετές στιγμές έντασης, αλλά στο χώρο αυτό υπάρχουν και αυτά κακία δεν κρατάω σε κανέναν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συνεργάστηκα αυτά τα 14 χρόνια παίχτες, προπονητές , γυμναστές , φροντιστές, φυσικοθεραπευτές, γιατρούς, παράγοντες, διαιτητές, χορηγούς κτλπ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει και στους γονείς μου, καθώς και στη γυναίκα μου που «ανεχτηκαν» πολλά ώστε να μπορώ εγώ να κάνω το χόμπι μου και να λείπω πολλές ώρες από το σπίτι μου και την εργασία μου. Ένα τεράστιο RESPECT αξίζει στο φίλαθλο κοινό του Μεσολογγίου που από τη πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα σε αυτή την ομάδα με όλο του το είναι.
Εύχομαι να βρεθούν νέοι άνθρωποι που θα «τρέξουν» την ομάδα με την ίδια αγάπη και μεράκι που τη «τρέξαμε» εμείς όλα αυτά τα χρόνια και ο Χαρίλαος Τρικούπης να έχει τη συνέχεια που του αξίζει.
Για το τέλος άφησα τη πρόεδρο των προέδρων τη μια και μοναδική Βασιλική Μπελέκου. Η σιδηρά κυρία που ήταν εκεί πάντα για εμάς και έκανε πραγματικότητα πράγματα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Βασιλική μου ήταν τιμή μου που ήμουν δίπλα σου όλα αυτά τα χρόνια και τα ζήσαμε όλα αυτά παρέα. Το Μεσολόγγι σου χρωστάει πολλά.
Αποχωρώ γεμάτος όμορφες εικόνες, πολλές εμπειρίες και ωραία συναισθήματα. Αποχωρώ πλήρης.
Αυτό ήταν λοιπόν… Εις το επανιδείν!
